Καλεσμένοι του podcast του Joe Ingram ήταν οι ιδρυτές της A5 Labs, John Andress και Thanh Tran, οι οποίοι ασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια με την ασφάλεια στον διαδικτυακό τζόγο. Συζήτησαν για τους συνηθισμένους τύπους απάτης και ποιοι τύποι bot είναι οι πιο επικίνδυνοι για τους παίκτες.
Joe Ingram: Ας ξεκινήσουμε με τα bots, γιατί προφανώς είναι πάντα ένα από τα μεγαλύτερα και πιο αμφιλεγόμενα θέματα όσον αφορά το αυτοματοποιημένο λογισμικό. Είδαμε εκείνο το μεγάλο άρθρο νωρίτερα που μιλούσε για το πως υπάρχουν προϊόντα που προσφέρονται στους παίκτες πόκερ, τα οποία τους επιτρέπουν να αγοράσουν προφίλ παικτών και αυτοματοποιημένο λογισμικό για τις κοινότητές τους και τα κλαμπ τους. Προφανώς, αυτό είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολύ στο χώρο του πόκερ όταν μιλάμε για την ασφάλεια. Πως σκέφτεστε να το σταματήσετε αυτό και πως προστατεύετε τα παιχνίδια σας από τέτοιου είδους δραστηριότητες;
John Andress: Ναι, ίσως είναι καλό να ορίσουμε πρώτα τα διαφορετικά προβλήματα. Νομίζω ότι σε σύγκριση με τότε που ξεκίνησα να παίζω, το πρόβλημα έχει αλλάξει πολύ. Ίσως να ξεκινήσουμε από το πλήρως αυτοματοποιημένο bot – τότε, η PokerStars θεωρούνταν το πρότυπο ασφαλείας, και υπήρχε αυτό που λέμε «ανίχνευση βάσει συμφραζομένων»: παρεμβατική παρακολούθηση στον υπολογιστή σου ή ακόμα και παρακολούθηση συμπεριφοράς με τα κλικ του ποντικιού.
Όσον αφορά τα πλήρως αυτοματοποιημένα bots, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ. Αναφερόμενος στο άρθρο του Bloomberg, υπάρχει βασικά μια τεράστια οργάνωση που βγάζει πολλά χρήματα κάνοντας το αυτό και επενδύει πολλούς πόρους για να μένει μπροστά σε αυτό το παιχνίδι γάτας και ποντικιού στην ασφάλεια. Δεν προσπαθούν απλώς να παρακάμψουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας των παρόχων – έχουν κάνει επίσης μεγάλες προόδους στο gameplay τους.
Νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος παραδοσιακά αντιλαμβάνεται αυτά τα GTO bots δεν αντικατοπτρίζει πραγματικά αυτό που υπάρχει εκεί έξω σήμερα.
Joe Ingram: Λες δηλαδή ότι έχουν διαφορετικές προσωπικότητες, σωστά; Όπως, κάποιος μπορεί να φαίνεται σαν τυπικός παθητικός loose παίκτης που κάνει limp και call συνέχεια, αλλά στην πραγματικότητα όλα προέρχονται από την ίδια πηγή; Έχουν εξελιχθεί πολύ, δηλαδή.
Thanh Tran: Με αυτή την έννοια, ναι, έχουν εξελιχθεί αρκετά. Συνοπτικά, το άρθρο του Bloomberg μιλά για προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη – αυτό αφορά την ερευνητική πλευρά του προβλήματος. Οι πρακτικές λύσεις είναι πολύ διαφορετικές. Δεν νομίζω ότι βασίζονται τόσο στην AI. Ναι μεν έχουν solvers και προσυπολογισμένες λύσεις για ορισμένα παιχνίδια, αλλά η χρήση solvers δεν είναι πρακτικά επεκτάσιμη, αν σκεφτεί κανείς πόσες διαφορετικές μορφές παιχνιδιού υπάρχουν.
Υπάρχει πολλή χειροκίνητη προγραμματιστική δουλειά, συνεργασία με παίκτες πόκερ, ειδικούς στον τομέα, και σκληρός, hardcoded λογικός προγραμματισμός. Αυτό το κομμάτι είναι πραγματικά πολύ σημαντικό.
Όταν ο John μιλά για τα διαφορετικά προφίλ bots που υπάρχουν, στην πραγματικότητα πρόκειται για δημιουργία διαφορετικών κανόνων που κάνουν τα bots να παίζουν με υψηλό VPIP, υψηλό preflop aggression factor, αλλά δεν είναι τόσο «έξυπνα» όσο φαντάζεται ο κόσμος – δεν είναι αυτό το μαγικό μαύρο κουτί τεχνητής νοημοσύνης. Υπάρχει πολύς χειροκίνητος προγραμματισμός και τεχνογνωσία για τη δημιουργία των bots. Αλλά έχουν εξελιχθεί εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, σωστά; Δεν θα έλεγα ότι η τεχνολογία πίσω από αυτά είναι τόσο προχωρημένη, αλλά επειδή υπάρχει πολύ χρήμα σε αυτή την αγορά, έχει αφιερωθεί πολλή δουλειά στη χειροκίνητη ρύθμιση και τον προγραμματισμό πολλών διαφορετικών προφίλ bots.
John Andress: Ναι, νομίζω ότι ίσως ο τρόπος που η κοινότητα του πόκερ τα αντιλαμβάνεται είναι ότι αυτά τα GTO bots απλά έρχονται και κυριαρχούν. Αλλά αν φτιάχνεις ένα solver, ο στόχος σου είναι να λύσεις το πρόβλημα σύμφωνα με την ισορροπία Nash. Ο δικός τους στόχος είναι να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη από το συγκεκριμένο pool παικτών που στοχεύουν. Η προσέγγισή τους αφορά περισσότερο την MDA (Multi Dimensional Analysis) και την εκμετάλλευση των παικτών.
Thanh Tran: Είναι πραγματικά αστείο όταν κοιτάς αυτά τα προφίλ bot – δεν είναι καν κοντά στο GTO.
Joe Ingram: Ναι, οπότε το να τα αποκαλούμε GTO bots δεν είναι ακριβής περιγραφή. Πρόκειται περισσότερο για παίκτες που έχουν βρει διαφορετικά στυλ που μπορούν να κερδίσουν ή να χάσουν, και έπειτα βάζουν αυτά τα στυλ σε ένα οικοσύστημα. Κάποια κερδίζουν, κάποια χάνουν, και αυτά που χάνουν δημιουργούν ρευστότητα για όλο το παιχνίδι.
Μπορείτε να μιλήσετε λίγο – χωρίς να αποκαλύψετε τα μυστικά – αλλά μπορείτε να μοιραστείτε κάτι με το κοινό που να το κάνει να νιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια; Νομίζω ότι οι περισσότεροι παίκτες απλά θέλουν να νιώθουν ασφαλείς.
Thanh Tran: Φυσικά, μπορούμε να μιλήσουμε για λύσεις. Ίσως να ξεκινήσουμε από το πρόβλημα και μετά να πάμε στις λύσεις. Γιατί είμαστε εδώ; Γιατί είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα; Μπορούμε ακόμα και να σας παρουσιάσουμε παραδείγματα ή περιστατικά που έχουμε δει στο παρελθόν, τα οποία δείχνουν ότι είναι όντως ένα τεράστιο πρόβλημα.
Ο John ανέφερε την συνεργασία μεταξύ bots (collusion), την πολλαπλή λογαριασμικότητα (multi-ing), το ghosting – πολλά τέτοια ζητήματα ασφαλείας. Με τα χρόνια, δουλεύοντας με πελάτες, γνωρίζουμε ότι είναι σοβαρό πρόβλημα.
John Andress: Ναι. Επιστρέφοντας στο θέμα των bots – το πλήρως αυτοματοποιημένο bot, όπως αυτά που περιγράφει το άρθρο του Bloomberg ή πιο niche ομάδες – από τη δική μου σκοπιά, αυτό είναι το πρόβλημα που αποστραγγίζει τα περισσότερα χρήματα από το οικοσύστημα. Όταν τέτοιες οργανώσεις μπαίνουν σε μια πλατφόρμα και επεκτείνονται, ο βασικός τους στόχος είναι το κέρδος. Είναι καλύτερες στο να εκμεταλλεύονται και να κερδίζουν χρήματα σε μεγάλη κλίμακα από ό,τι οι κανονικοί παίκτες, και το έχουμε δει αυτό από τα win rates.
Από την άλλη, το RTA (Real-Time Assistance) είναι ένα πιο εξειδικευμένο πρόβλημα, όπου κάποιοι high-stakes επαγγελματίες μπορεί να αναπτύσσουν κάτι για να αποκτήσουν ένα μικρό πλεονέκτημα. Είναι σίγουρα πρόβλημα για την ακεραιότητα του παιχνιδιού, αλλά ως προς το οικοσύστημα συνολικά, τραβάει πολύ λιγότερα χρήματα από αυτές τις οργανώσεις με τα bots.
Νομίζω ότι το RTA αφορά περισσότερο την προστασία του ονείρου του πόκερ – δηλαδή, όταν κάποιος φτάνει σε high stakes, να έχει ακόμα μια ευκαιρία να κερδίσει. Το να προλάβουμε την καταστροφή του online πόκερ από την AI είναι θέμα αντιμετώπισης του αυτοματοποιημένου, επεκτάσιμου προβλήματος των bots που πολλές εταιρείες αντιμετωπίζουν.
Thanh Tran: Η λυπηρή πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πάροχοι που έχουν σοβαρά προβλήματα με αυτές τις οργανωμένες ομάδες bots. Αν κοιτάξεις πραγματικά στα φόρουμ, όλα όσα αναφέρονται είναι αληθινά – υπάρχουν bots που λειτουργούν σε αυτές τις ιστοσελίδες.
Joe Ingram: Δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Όταν κυκλοφόρησε αυτό το άρθρο, είχα πάθει σοκ γιατί είχαμε ακούσει θεωρίες – θεωρίες συνωμοσίας – ότι υπάρχει μια ομάδα που φτιάχνει όλα τα bots και τα βάζει εκεί έξω. Πολλοί έπαθαν πλάκα. Και μετά το θέμα με το GTO Wizard το καλοκαίρι – respect στο GTO Wizard – όταν ο Dominik Nitsche χρησιμοποιούσε solver στο rail, τώρα ο κόσμος αρχίζει να αποκτά επίγνωση για την AI. Πολλοί γνώριζαν για όλα αυτά, και εγώ μίλησα σχετικά στο περιεχόμενό μου στο παρελθόν. Αλλά τώρα πλέον μπαίνει στο mainstream. Αναφέρθηκες σε λύσεις – πως σκέφτεστε καν να πολεμήσετε κάτι τέτοιο;
Thanh Tran: Ο αγώνας για εμάς ξεκίνησε πριν έξι χρόνια, οπότε δεν είναι κάτι καινούργιο. Νομίζω ότι πρόσφατα έγινε πιο εμφανές.
Μου αρέσει να λέω ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο επειδή κάποιοι πάροχοι απλώς δεν ενδιαφέρονται. Υπάρχουν πολλοί μικροί πάροχοι που εμφανίζονται και ο πρώτος τους στόχος είναι να βγάλουν λεφτά – και να το κάνουν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα. Βέβαια, υπάρχουν και μεγάλοι πάροχοι που έχουν μακροπρόθεσμο όραμα – θέλουν να προστατεύσουν την οικολογία, την κοινότητα του πόκερ. Γι” αυτό υπάρχουμε κι εμείς.
Οι εταιρείες δεν είναι πολύ προηγμένες τεχνολογικά. Σκέφτονται την κατασκευή μιας πλατφόρμας πόκερ ως κάτι που έχει ωραία γραφικά, έναν «μάγο» για βοήθεια και μια καλή εφαρμογή – αλλά δεν σκέφτονται να χτίσουν υποδομή δεδομένων ή ένα σύστημα μηχανικής μάθησης που χρειάζεται για να πολεμήσουν τα bots, ή ακόμα και για να λύσουν απλά προβλήματα όπως το matchmaking ώστε τα παιχνίδια να είναι πιο δίκαια και διασκεδαστικά για τους παίκτες.
Joe Ingram: Από τη δική μου πλευρά, φαίνεται – διάβασα το white paper της A5 Labs, και ήταν πολύ ενδιαφέρον. Αναλύετε τη στρατηγική σας για το πως αμύνεστε και εντοπίζετε, επειδή ως πάροχος παίρνετε όλα αυτά τα δεδομένα. Ανέφερες νωρίτερα τη μη παρεμβατική ανίχνευση – πολύ επίκαιρο θέμα τώρα με την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης. Πόσο επεμβατικοί είστε σε σχέση με την ιδιωτικότητα κάποιου; Ανέφερες συστήματα παρακολούθησης που μπορείς να βάλεις σε υπολογιστή ή φυσική συσκευή. Ποια είναι η σκέψη πίσω από τη στρατηγική σας απέναντι στα bots;
Thanh Tran: Όταν ρωτάς «Πως προστατεύουμε τους παίκτες;» – πρώτα απ” όλα, πρέπει να κάνεις τους παρόχους να νοιαστούν. Εμείς είμαστε μια τεχνολογική εταιρεία, αλλά είμαστε τυχεροί που έχουμε συνεργάτες και φίλους που αγαπούν το παιχνίδι. Αυτοί ενδιαφέρονται.
Επενδύουν πολλά χρήματα στην τεχνολογία για να λύσουν ακριβώς αυτό το πρόβλημα. Αυτό είναι το νούμερο ένα. Όσον αφορά την τεχνολογική λύση, τα δεδομένα είναι το παν. Γενικά, μπορείς να πολεμήσεις τα bots από δύο οπτικές: τη λύση που βασίζεται στο «περιβάλλον» και αυτή που βασίζεται στο «παιχνίδι». Η πρώτη είναι η λεγόμενη context-based detection, που παρακολουθεί το λειτουργικό σύστημα, τις διεργασίες, τα apps που τρέχουν – μέχρι και το επίπεδο του kernel (πυρήνα). Είναι πολύ επεμβατική.
Η δεύτερη είναι η gameplay-based detection. Εκεί χρειάζεσαι μεγάλη υποδομή δεδομένων. Παρακολουθείς τη συμπεριφορά, τον τρόπο παιχνιδιού, τα πάντα – και δημιουργείς ένα αποτύπωμα που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το bot.
Εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε τη πιο προηγμένη ολιστική λύση, που λαμβάνει υπόψη τόσο τα context-based σήματα όσο και τα δεδομένα συμπεριφοράς που προέρχονται από AI.
Το σημαντικό είναι ότι οι context-based λύσεις είναι επεμβατικές. Τον τελευταίο καιρό έχουμε δει περιστατικά hacking και διαρροής δεδομένων. Κανείς δεν θέλει να τον παρακολουθεί συνεχώς μια εταιρεία μόνο και μόνο επειδή παίζει πόκερ.
Joe Ingram: Κάποιοι θέλουν να προστατεύονται, αλλά θέλουν και ιδιωτικότητα. Μπορεί να συναινούν στην παρακολούθηση αν νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Είναι συχνό φαινόμενο – αν θέλεις ασφάλεια, πρέπει να δεχτείς κάποια εισβολή. Στο πόκερ, πόσο μακριά πάει αυτή η ισορροπία;
Thanh Tran: Πιστεύουμε ότι αυτό είναι μια επιλογή του χρήστη. Αν είσαι επαγγελματίας παίκτης, ίσως είναι εντάξει να σε παρακολουθούν. Αν είσαι απλός παίκτης αναψυχής, δεν πρέπει να αναγκάζεσαι να εγκαταστήσεις σύστημα που φτάνει μέχρι τον πυρήνα. Γι’ αυτό πιστεύουμε στον συνδυασμό context και gameplay. Ίσως ο John να μιλήσει για τη gameplay πλευρά.
John Andress: Για να κλείσω το θέμα της context-based παρακολούθησης – όπως γίνεται και στα video games, πολλοί έχουν kernel-based anti-cheat. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η μέθοδος δεν είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα. Οι απατεώνες αλλάζουν τακτικές, δεν έχουν καν προγράμματα εγκατεστημένα. Είναι ένα αδιέξοδο.
Στο gameplay κομμάτι, η βασική μας υπόθεση είναι ότι μπορείς ξεκάθαρα να ξεχωρίσεις AI από άνθρωπο. Οι άνθρωποι είναι προβλέψιμοι – στο πώς πατάνε το ποντίκι, στο πώς αποφασίζουν.
Είτε πρόκειται για χρήση GTO εργαλείου είτε για αυτοματοποιημένη στρατηγική, αν έχεις πλούσια δεδομένα, μπορείς να δημιουργήσεις προφίλ για επαγγελματίες και για ερασιτέχνες, και να δεις ποιος ξεχωρίζει.
Έχουμε τα δικά μας AI και solvers. Δημιουργούμε αποτυπώματα bots, GTO, και exploitative signatures. Όλα αυτά τα δεδομένα τα επεξεργάζονται τα μοντέλα μας και παράγουν δράσιμα συμπεράσματα. Η ομάδα ασφαλείας μπορεί να πει με στοιχεία: «Αυτός είναι bot για τους εξής λόγους».
Joe Ingram: Αυτό έχει λογική. Παίρνετε όλα τα δεδομένα των χεριών, τα περνάτε από αλγόριθμο, παίρνετε ένα σκορ. Αν κάτι φαίνεται ύποπτο, κάνετε περαιτέρω έρευνα. Τι γίνεται μετά; Αν εντοπίσετε κάτι, ποιο είναι το επόμενο βήμα;
John Andress: Όπως και σε μια αστυνομική έρευνα, υπάρχει κλίμακα αποδείξεων. Κάποιες υποθέσεις είναι προφανείς – π.χ. όλοι οι παίκτες παίζουν από τον ίδιο Amazon server. Αυτά είναι εύκολα. Το δύσκολο είναι ότι πολλοί πάροχοι δεν το κάνουν καν αυτό σωστά.
Thanh Tran: Υπάρχουν τρεις κατηγορίες παρόχων.
Πρώτον, αυτοί που δεν νοιάζονται – δεν έχουν τίποτα για να προστατεύσουν τους παίκτες.
Δεύτερον, οι μεγάλοι πάροχοι που έχουν κάποιες context-based λύσεις – π.χ. εντοπίζουν RTA ή VPN.
Τρίτον, είναι το gameplay-based μοντέλο, που απαιτεί πλήρη υποδομή δεδομένων.
Για να φτιάξεις signatures για bots και ανθρώπους, χρειάζεσαι πολλές τεχνολογίες. Χρησιμοποιούμε τα δικά μας solvers και AI για να δημιουργήσουμε προφίλ, να αναπαράγουμε τις στρατηγικές τους και να ανιχνεύσουμε τις διαφορές. Είναι τεράστια τεχνολογική επένδυση.
Με λίγα λόγια, είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να λυθεί. Αρκεί να επενδύσεις σοβαρά.
Joe Ingram: Δηλαδή λες ότι πρέπει να είσαι κορυφαίος και στις δύο πλευρές – να ξέρεις με τι έχεις να κάνεις, να χτίζεις στρατηγικές και να δοκιμάζεις στην πράξη. Τρελό.
Thanh Tran: Κοιτάμε signatures από GTO, από bots, από AI που έχουμε εκπαιδεύσει για να εκμεταλλεύεται ανθρώπινα μοτίβα. Με βάση αυτά, μπορούμε να διαχωρίσουμε ανθρώπινα και bot προφίλ.
Joe Ingram: Εντυπωσιακό. Κάτι που συζητάμε συχνά είναι η διαφάνεια. Η εμπιστοσύνη χτίζεται με συνέπεια και επανάληψη. Αν παίζω, θέλω να νιώθω ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στο τραπέζι. Δεν ξέρω αν αυτό είναι πάντα εφικτό το 2024, αλλά πώς σκοπεύετε να χτίσετε εμπιστοσύνη;
John Andress: Πιστεύω ότι οι πιο προχωρημένοι παίκτες ξέρουν τα προβλήματα και ζητάνε απαντήσεις. Υπάρχουν κι άλλοι που δεν έχουν ιδέα – απλώς θέλουν να μπουν και να παίξουν. Ίσως αυτό αλλάζει τώρα.
Το σημαντικό είναι να νιώθουν ότι έχουν πιθανότητες. Αν κοιτάξεις κάποιες πλατφόρμες και δεις πέντε επαγγελματίες και έναν χαμένο παίκτη, δεν είναι δίκαιο. Αν το παιχνίδι είναι δίκαιο, τότε νιώθεις ότι έχεις πιθανότητες. Αυτός είναι ο βασικός δείκτης: μπορείς να κερδίσεις;
Thanh Tran: Πραγματικά έκανες μια πολύ καλή και δύσκολη ερώτηση – πως, ως παίκτης, αναπτύσσω αυτή την εμπιστοσύνη; Νομίζω ότι αυτό που είπε ο John έχει το περισσότερο νόημα. Πρώτα απ’ όλα, όταν παίζω το παιχνίδι, θα πρέπει να μπορώ να κερδίσω. Αν δεν έχω την αίσθηση ότι έχω πιθανότητες να κερδίσω εδώ, ποιο το νόημα;
Μιλάμε επίσης για το πώς να κάνουμε το σύστημα πιο διαφανές. Πώς μπορείς να συνεργαστείς με τους παρόχους, όχι μόνο βασιζόμενος στο ότι χρησιμοποιούν την τεχνολογία – συνεργαζόμενοι με εταιρείες σαν εμάς για να πουν, «ΟΚ, αυτό κάνουμε για να σας προστατεύσουμε από τα bots και όλα αυτά τα προβλήματα» – αλλά επίσης να κάνεις τα δεδομένα διαφανή.
Joe Ingram: Ποια δεδομένα;
John Andress: Έχουμε κάνει λίγο brainstorming πάνω σ’ αυτό. Ίσως ένα απλό παράδειγμα – για κάποιες από τις πλατφόρμες των club games, στην πραγματικότητα κάνουμε πολύ περισσότερα δεδομένα διαφανή και αφήνουμε τους ιδιοκτήτες των clubs ή τους παίκτες να τα δουν. Μπορούν να πάρουν αποφάσεις και να λάβουν εξηγήσεις – χωρίς να δίνονται προσωπικά δεδομένα, αλλά παρέχοντας εξηγήσεις για το γιατί κάποιος έχει χαρακτηριστεί για συνεργασία (collusion).
Επίσης, ίσως να αποκαλύπτονται τα hand histories αφού συμβούν, φυσικά, στην περίπτωση συνεργασίας. Ή να τους δώσουμε κάποιες μετρικές σχετικά με τα bots που είναι εύκολες να κατανοηθούν. Για τις πιο κεντρικές πλατφόρμες, είναι λίγο πιο δύσκολο. Αλλά έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο να συνεργαστούμε με s από επαγγελματίες παίκτες για να κάνουν κάποιο είδος ελέγχου (audit), όπου συζητάμε μαζί τους για την τεχνολογία.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται μέχρι να τους επηρεάσει – είτε επειδή χάνουν στην πλατφόρμα είτε επειδή νιώθουν ότι έχουν εξαπατηθεί. Όπως είπε και εκείνος, θέλουμε να βρούμε έναν τρόπο να δείξουμε ότι αυτά τα πράγματα δουλεύουν με μεγαλύτερη διαφάνεια προς την κοινότητα.
Thanh Tran: Εδώ αναζητούμε τη γνώμη της κοινότητας. Νομίζω ότι υπάρχουν δύο λύσεις. Αφενός, αφορά την εμπειρία – να δημιουργήσεις ένα παιχνίδι που είναι πραγματικά δίκαιο, όπου οι παίκτες νιώθουν ότι έχουν μια αίσθηση ότι μπορούν να κερδίσουν. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Ίσως η άλλη λύση είναι να είμαστε πιο διαφανείς. Από την οπτική του παίκτη, τι χρειάζομαι για να εμπιστευτώ το σύστημα; Θέλω να ξέρω ποιοι είναι όλοι αυτοί οι crushers. Θέλω να ξέρω αν έχουν ελεγχθεί για ασφάλεια. Όταν λέμε ότι έχουν ελεγχθεί, τι σημαίνει αυτό; Τότε ο διαχειριστής του παιχνιδιού και η τεχνολογική εταιρεία θα πρέπει να βγουν και να πουν: «Εδώ είναι όταν ο παίκτης φαίνεται «γυμνός». Αυτός είναι ένας νόμιμος παίκτης».
Joe Ingram: Ναι, 100%, γιατί πάντα αναρωτιέμαι, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Ποιοι κερδίζουν πραγματικά; Βλέπω αυτά τα screen names σε όλα τα διαφορετικά sites. Δεν ξέρω τίποτα για αυτούς τους ανθρώπους. Έχεις δίκιο. Λοιπόν, ποιο είναι το σχέδιό σας γι’ αυτό; Είναι να κοινοποιείτε περισσότερους νικητές; Ή είναι να κοινοποιείτε περισσότερες πληροφορίες για τους παίκτες που παίζουν στα παιχνίδια; Ποια είναι η σκέψη γύρω από αυτό;
Thanh Tran: Νομίζω ότι σε αυτό το σημείο, αφορά περισσότερο το να μοιραζόμαστε ιδέες. Ξανά, εμείς παρέχουμε τεχνολογικές λύσεις. Δεν προχωράμε στο σημείο της υλοποίησης αυτών των λύσεων. Αυτή είναι η συζήτηση που έχουμε με τον συνεργάτη μας club WPTGold.
Όχι μόνο θέλουμε να παρέχουμε την τεχνολογία όπου όλα λειτουργούν στο παρασκήνιο και να προσφέρουμε μια δίκαιη εμπειρία παιχνιδιού, αλλά αν χρειάζεται να χτίσουμε εμπιστοσύνη και σιγουριά, τότε κάνουμε το club WPTGold πιο διαφανές.
John Andress: Πάντα είναι μια συζήτηση για την ισορροπία μεταξύ του να διατηρείς ή να χτίζεις ρευστότητα (liquidity) έναντι του πόσο περιοριστικός θέλεις να είσαι.
Ειδικά για λογαριασμούς υψηλότερου ρίσκου, ο καλύτερος τρόπος να το αντιμετωπίσεις μερικές φορές είναι μέσω κινήτρων. Θέλεις να περάσεις από πιο προηγμένο KYC; Θέλεις να επαληθευτεί ο λογαριασμός σου;
Συνήθως θα πρέπει να υπάρχει κάποιο κίνητρο για το άτομο να το κάνει – ώστε να μπορεί να παίξει σε high stakes ή να έχει πρόσβαση σε παιχνίδια στα οποία κανονικά δεν θα είχε πρόσβαση αν δεν κάνει το Χ, Ψ και Ζ για να μπει εκεί.
Προφανώς, με τους συνεργάτες μας, πάντα είναι μια διαπραγμάτευση – να φέρεις κόσμο στα τραπέζια έναντι του να κρατήσεις τα τραπέζια ασφαλή.
(21+| ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ:ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ)