Όπως συμβαίνει σε κάθε ρόλο εξυπηρέτησης πελατών, έτσι και στο πόκερ υπάρχουν ορισμένες συνήθεις συμπεριφορές παικτών που εκνευρίζουν τους dealers. Ένα από τα πιο συχνά παράπονα είναι οι αγενείς ή απερίσκεπτες ενέργειες στο τραπέζι.
H Sara O’Connor πήρε δεκάδες συνεντεύξεις από ανθρώπους του χώρου κατά τη συγγραφή του βιβλίου της Shuffle Up and Deal With It: Tales from Dealers Worldwide και μοιράστηκε μερικά αποσπάσματα.
Ο Nāte John, που εργάζεται ως dealer κατά διαστήματα εδώ και περίπου 11 χρόνια, περιγράφει τι τον ενοχλεί περισσότερο:
«…όταν πάω να πιάσω τις μάρκες που έχουν βάλει οι παίκτες, μόνο και μόνο για να τις πάρουν και να τις πετάξουν στην άλλη άκρη του τραπεζιού, ενώ είμαι σκυμμένος πάνω από αυτό. Επίσης, όταν μετακινούν το button χωρίς να μου πουν τίποτα.»
Ο David Hall, dealer και εκπαιδευτής με 18 χρόνια εμπειρίας στον κλάδο, εκνευρίζεται από την έλλειψη προσοχής:
«Όταν οι παίκτες φοράνε ακουστικά και κάθε φορά που έρχεται η σειρά τους λένε ‘Ε; Τι;’. Δώσε προσοχή. Είναι τα δικά σου λεφτά που διακυβεύονται.»
Η Sandra Q, dealer από το 2005 και πλέον floor manager, επισημαίνει ότι συχνά δεν υπάρχει ο απαραίτητος σεβασμός, ειδικά προς τις γυναίκες του χώρου:
«Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο ως γυναίκα είναι ότι δεν μου δείχνουν τον σεβασμό που αξίζω. Νομίζουν ότι δεν ξέρω τίποτα για το πόκερ, παρόλο που είμαι στον κλάδο εδώ και 20 χρόνια. Παίκτες και dealers με δοκιμάζουν συνεχώς, ιδιαίτερα οι άνδρες dealers.»
Ο Mikey Piepho, dealer σε αίθουσες πόκερ καζίνο για περίπου 10 χρόνια, τονίζει πως κάποιοι παίκτες καθυστερούν άσκοπα το παιχνίδι:
«Το να πετάνε τις μάρκες στο τραπέζι όταν ποντάρουν δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό, εκτός από το να καθυστερεί το παιχνίδι. Φτιάχνουν τις μάρκες τους όμορφα και τακτοποιημένα, και μετά τρελαίνονται και τις σκορπίζουν παντού. Τότε, ο dealer πρέπει να ξαναμαζέψει τις μάρκες με τάξη για να μετρήσει το ποντάρισμα. Δεν θα το καταλάβω ποτέ αυτό.»
Κάποιοι παίκτες φέρονται άσχημα στους dealers με πολλούς τρόπους. Οι πιο έντονες συμπεριφορές περιλαμβάνουν το να μην αφήνουν φιλοδώρημα, να πετούν φύλλα ή μάρκες προς τον dealer, να τοποθετούν μάρκες σε σημεία δύσκολα προσβάσιμα, να φωνάζουν ή να βρίζουν, να είναι επιθετικοί, να σπρώχνουν σωματικά τον dealer ή να τον κατηγορούν για λάθος που δεν έκανε. Η φράση «για όλα φταίει ο dealer» είναι γνωστή στον κόσμο του πόκερ, αλλά μπορεί να γίνει πολύ εκνευριστική όταν ξεπερνά τα όρια.
Ένας dealer που θέλησε να παραμείνει ανώνυμος λέει:
«Μπορεί να φαίνεται σαν ένα χαριτωμένο και αποδεκτό πείραγμα, αλλά έχει καταντήσει υπερβολικό και εκνευριστικό. Δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στις κάρτες.»
Ο Nāte John θυμάται:
«Μια φορά με αποκάλεσαν «καριόλη» επειδή ζήτησα από έναν παίκτη να σταματήσει να βλέπει βίντεο με τον ήχο να παίζει από το κινητό του. Ζήτησα ευγενικά να βάλει ακουστικά ή να μη βάζει τον ήχο δυνατά, αλλά με αγνόησε. Κάλεσα τον floor, που δεν έκανε τίποτα εκείνη τη φορά, και τελικά έφυγα από τη συγκεκριμένη αίθουσα πόκερ.»
Άλλοι αναφέρουν ότι η ασέβεια εκδηλώνεται με πιο διακριτικούς τρόπους. Ο Neil Jones θυμάται παίκτες να του μιλάνε υποτιμητικά, «λες και δεν ξέρω τους κανόνες». Η Sandra Q προσθέτει ότι κάποιοι παίκτες αρνούνται να σπρώξουν τις μάρκες ή τα φύλλα τους, «κάνοντaς με να σκύβω περισσότερο, μόνο και μόνο επειδή είναι θυμωμένοι για ένα χέρι που έχασαν.»
Οι μεγάλες νίκες δεν συνοδεύονται πάντα από μεγάλα φιλοδωρήματα. Κάποιοι dealers, όπως η Larina Henry που έχει 15 χρόνια στον χώρο, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την έλλειψη σεβασμού και τις κακές συνήθειες στα tips:
«Νεαρά παιδιά που κερδίζουν χιλιάδες δολάρια και ίσως αφήνουν ένα δολάριο φιλοδώρημα, είναι πιο προσβλητικό από το να μη δώσουν τίποτα. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι οι παίκτες θα έπρεπε να κάθονται για μία ώρα στη θέση του dealer, ειδικά αν είναι καινούριοι στο παιχνίδι, για να εκτιμήσουν τι κάνουμε για αυτούς.»
Το αλκοόλ και οι ήττες μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια τη χειρότερη πλευρά ορισμένων παικτών. Όπως σημειώνει ο Paul Blanchette:
«Υπάρχουν πάντα εκείνοι οι λίγοι παίκτες που μετατρέπονται σε απαίσιους ανθρώπους όταν προσθέσεις αλκοόλ και χρηματική απώλεια.»
Ο Dalton Hunter, ωστόσο, πιστεύει ότι η κακή συμπεριφορά προέρχεται από οικονομικά προβλήματα:
«Αυτή η συμπεριφορά προέρχεται από προσωπικά ζητήματα, συνήθως από το ότι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να χάσουν. Οι εθισμένοι στον τζόγο γενικά, έχουν κακή στάση και πρέπει να ζητήσουν βοήθεια.»
Παρομοίως, ο David Hall λέει:
«Υπάρχουν φυλλάδια της γραμμής βοήθειας και τα αντίστοιχα κέντρα. Αν χάνεις τόσο πολύ που κατηγορείς τον dealer, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να απευθυνθείς εκεί.»
Αντιθέτως, ο Mike Mathews, που είναι dealer για πέντε χρόνια, λέει ότι οι dealers πρέπει να αποδέχονται και τα καλά και τα κακά:
«Αν είσαι διατεθειμένος να δεχτείς τον έπαινο, τα ‘μπράβο’ και τα γενναιόδωρα φιλοδωρήματα από τους παίκτες που σε θεωρούν τυχερό τους dealer επειδή τους έβγαλες το hand στο river, δεν μπορείς να εκνευρίζεσαι όταν κάποιος σε βρίζει επειδή έχασε στο ίδιο σημείο. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.»
(21+| ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ:ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ)